دورها آواییست که مرا می خواند...

در دلِ من چیزیست، مثلِ یک بیشه ی نور

مثلِ خواب دمِ صبح

و چنان بی تابم

که دلم می خواهد، بدوم تا تهِ دشت

بروم تا سرِ کوه

دورها آواییست که مرا می خواند...

"سهراب سپهری"

منبع:کلبه ی عاشقانه ی من